Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wybranych (skrajnych i środkowej) ogniskowych i pełnego zakresu przysłon. Przedstawiane wykresy pokazują najgorsze wartości dla każdej z ogniskowych.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di VC USD 1:1 Macro dobrze radzi sobie z aberracją chromatyczną. Największą anomalię zaobserwowaliśmy na brzegach zdjęcia wykonanego na przysłonie f/8. Jej wartość wyniosła 0.88 piksela. Na innych przysłonach aberracja była trochę mniejsza - na poziomie 0.69-0.82 piksela. Uznajemy to więc za dobry rezultat. Niemniej jednak wartości aberracji wynoszące około jednego piksela mogą oznaczać, że w niektórych przypadkach (głównie na kontrastowych fragmentach planu fotograficznego) anomalia może być widoczna, ale dopiero na powiększeniach 1:1. Poniżej prezentujemy rozkład największej aberracji chromatycznej oraz jej przykład uchwycony na zdjęciu w plenerze.

rozkład aberracji dla przysłony f/8

 Aberracja w praktyce