Nikon AF-S Nikkor 28mm f/1.8G - test

9. Aberracja chromatyczna

Aberracja w obiektywie Nikon AF-S Nikkor 28mm f/1.8G jest dobrze skorygowana. W całym zakresie przysłon jest na bardzo dobrym poziomie i nie powinna przeszkadzać fotografującemu. Możemy ją zaobserwować tylko w brzegach kadru i tylko przy powiększeniu 1:1 na ekranie komputera.

Największą aberrację zaobserwowaliśmy na przesłonach f/11 i f/16, na których osiągnęła wartość 1.5 piksela. Mimo tego, według naszych standardów jest to bardzo dobry wynik.

Aberracja na odbitkach nie będzie widoczna już od najmniejszego otworu przesłony.

Wykres przedstawiający średnią oraz maksymalną aberrację chromatyczną na kadrze w pikselach

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/1.8

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/1.8

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/4

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/4

Podłużna aberracja chromatyczna

Praktycznie każdy jasny obiektyw boryka się z podłużną aberracją chromatyczną. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową. Nie inaczej jest w przypadku obiektywu Nikon AF-S Nikkor 28mm f/1.8G. Najwyraźniej tę wadę optyczną zaobserwujemy oczywiście na maksymalnym otworze względnym przysłony, czyli f/1.8. Wraz z przymykaniem jej wartości wada coraz mniej wpływa na jakość zdjęć, a przy f/4 jest już praktycznie niewidoczna. Poniżej prezentujemy wycinki z plików RAW ilustrujące zachowanie obiektywu.