Po 11 - Nie ilustruj! - czyli w obronie zdjęcia roku BZ WBK

Przyznam, że wyniki konkursu w pierwszej chwili mnie oszołomiły. Zanim zmierzyłam się z własnymi przemyśleniami, wysłuchałam opinii kilkudziesięciu osób spotkanych na gali - uczestników środowiska, śledzących konkursy i rynek. Przede wszystkim opinie te dotyczyły zdjęcia roku. - Budzące wiele kontrowersji – powiedział Chris Niedenthal, jeden z jurorów. - Opowiada wiele historii na raz, a jest powrotem do zwykłego życia, zwykłego bohatera, czyż nie tym powinien się zajmować  fotoreporter? - mówił z kolei Maciek Jeziorek, przewodniczący jury.

Sony A7 III - raty 20x0% (cena po cashbacku)

5 679 zł

Canon EOS R5 II - raty 20x0% + złoty pakiet 12 miesięcy Fotoforma Care

21 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0% + 1500 zł voucher Fotoforma Care

12 989 zł

Sony A7 IV - raty 20x0% (cena po cashbacku)

9 099 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0% (cena po cashbacku)

9 999 zł

fot. Joanna Mrówka

Tyle jurorzy, reszta faktycznie się podzieliła. Nie odnośnie krytyki samego obrazu - rzetelna robota, w ujęciu matematycznym: światło, kompozycja, prawda i szczerość, dobra historia – wszystko się zgadza. Podział wystąpił w opinii czy to jest akurat ”zdjęcie roku”. Joanna Mrówka fotografowała przez lata wieś Broniszów. Jej reportaż zajął pierwsze miejsce w kategorii „życie codzienne”.

fot. Joanna Mrówka

Zdjęcie roku to właśnie część większej całości, którą się czyta dobrze, może aż nazbyt czasem łopatologicznie. Dobra edycja, świetne wieloplanowe kadry, mocne punkty, kolor (!), naprawdę wszystko jak trzeba. Można dopatrzeć się inspiracji pracą Tomasza Tomaszewskiego, szerszym nurtem "National Geographic". Mi przypomina nawet klasyczny fotoesej Eugene Smith’a „Spanish Village”.

Zdjęcie roku jest najbardziej otwartym elementem całego fotoreportażu. Enigmatyczne, ale i proste zarazem, wymagające podpisu by całą historię ugryźć i przetrawić, ale i wizualnie zachęcające do przemyśleń. To nie jest ilustracja, którą się przekartkowuje szukając mięsa czy treści. Wymaga zatrzymania i popatrzenia. Są miny bohaterów, które mówią o najzwyklejszym życiu codziennym. Nie ma tu momentu, fajerwerków. Jest proza, jest przeczekany czas, który trwa i trwa. Żadnego zwrotu akcji, dłużyzna. Jest zmęczenie, choć to przecież poranek. Są mocne kontrasty - bohaterka z Disneya na bluzie i bohater domu, widać je z daleka także w kolorach. No i jest ten papieros na pościeli, tak jakoś wybijający się. Tak zwykły, że aż przeszkadzający.

Sprawdź najlepsze promocje >

Statyw Manfrotto MT190CXPRO4, 4...

2203 PLN

Sprawdź

Statyw Manfrotto MT190XPRO3, 3 sekcje,...

846 PLN

Sprawdź

Calumet Filtr CPL SMC 67 mm Ultra Slim...

224 PLN

Sprawdź

Calumet Filtr CPL SMC 72 mm Ultra Slim...

244 PLN

Sprawdź

Calumet Filtr ND4x SMC 77 mm Ultra...

184 PLN

Sprawdź

Parasol GlareOne typu softbox 90 cm

55 PLN 69 PLN

Sprawdź

fot. Joanna Mrówka

I ta historia płynie dalej, opowiadamy sobie wszystko – ten powrót, te chwile, nie taka wcale codzienność. Myśli wzbudzone, refleksja się kręci, można dociekać dalej i widzieć obraz polskiego uchodźcy zarobkowego. Portret rodziny, jakich wiele - nierzadko rozbitych przez pracę za granicą, pełen trudnych sytuacji rozłąki, rzeczy, które tak trudno sobie wyobrazić nie będąc na miejscu.

Fotografka przenosi nas do jednego z takich domów. Opowiada zwykłą historię, nienachlanie, ale szczerze, zostawiając nam pole do domysłów. Nie jest to łatwe zdjęcie, potrzebuje chwili, ale potem dociera, na koniec nie mam już wątpliwości, że warto je było opatrzyć tytułem „zdjęcia roku”.