![Lornetki i lunety obserwacyjne Focus Optics, Kite i Kowa [Przegląd rynku 2025]](/i/images/9/5/5/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_241955-kite-kowa-cocus-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
"Pierwsza światowa wystawa zdjęć zepsutych" z 1989 prezentowana w Małej Galerii ZPAF w Warszawie, wyniosła autora do rangi jednego z najważniejszych współczesnych fotografów. W latach 80. i 90. poświęcił się tworzeniu obiektów i instalacji oraz barwnej fotografii inscenizowanej, by na przełomie wieków zaskoczyć zwrotem ku czarno-białemu dokumentowi i opowieści o transformacji ustrojowej w naszym kraju.
Zdjęcia z podróży po Wenecji, Vigo i Rodos to z kolei spojrzenie na świat pozbawione ludzi i polityki. Jednakże jego codzienność na wsi, tuż przy granicy z Białorusią, gdzie przeprowadził się przed paroma laty, przynosi odmienny obraz.
Jego praca, od fotomontażu po klasyczną fotografię dokumentalną, stanowi fascynującą podróż przez lata, zainspirowaną poszukiwaniem idealnych form i światła.
Spotkanie z Wojciechem Prażmowskim odbędzie się 9 maja (czwartek) o godz. 18:30 w POLECZKI.ART przy ul. Poleczki 58 w Warszawie. Wstęp wolny!
Wydarzenie na Facebooku: https://www.facebook.com/events/444188271396882
Wojciech Prażmowski
Wojciech Prażmowski, urodzony w 1949 roku w Częstochowie, to wybitny polski artysta fotografik. Profesor, doktor habilitowany w dziedzinie sztuki filmowej. Reprezentuje nurt fotografii kreacyjnej. Studiował w Škole Vytvarnej Fotografie w Brnie, uzyskując dyplom w 1974 roku. Obecnie jest wykładowcą w PWSFTviT w Łodzi i ASP w Warszawie oraz członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.
Jego kariera artystyczna rozpoczęła się w latach 70. Przełomem w jego twórczości była wystawa "Pierwsza światowa wystawa zdjęć zepsutych" w 1989 roku (Mała Galeria ZPAF w Warszawie), gdzie zaprezentował nowatorskie podejście do inscenizacji i wykorzystania koncepcji fotografii rodzinnych i anonimowych Jerzego Lewczyńskiego.
Od II połowy lat 90. Prażmowski tworzył foto-obiekty, interesując się także dokumentem fotograficznym, czego przykładem jest jego książka "Biało-czerwono-czarna" (1999), opowiadająca o Polsce lat 90.
_1877607562.jpg)
_1094526942.jpg)
_443908423.jpg)
Stosuje fotomontaż oraz interwencje w obraz pozytywowy, poszukując nowych znaczeń w swojej twórczości, w tym od początku XXI wieku eksperymentując z połączeniem fotografii barwnej z koncepcją dokumentu fotograficznego.
Uczestnik ponad 350 wystaw fotograficznych w kraju i za granicą. Prace w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie, MOMA (Museum of Modern Art) w Nowym Jorku, Strieped House Museum of Art w Tokio i zbiorach prywatnych.
