9. Rozmycie
Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:
Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia
Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia
Jak widać na powyższych wykresach, rozmycie w plikach RAW może być widoczne w całym zakresie ogniskowych, a nawet jest momentami nie do przyjęcia. Zwiększa się ono razem z wydłużaniem się ogniskowej.
Wykres spłaszcza się razem ze wzrostem przysłony i w okolicach f/8 jest już prawie całkiem jednolity.
W przypadku odbitki 20x30 cm wygląda to już dużo lepiej. Na wszystkich ogniskowych obraz jest ostry już od maksymalnego otworu przysłony. Drobne zastrzeżenia można mieć jedynie do dłuższych ogniskowych, gdzie w rogach mogą być widoczne delikatne rozmycia.
_1826294941.jpg)
_443908423.jpg)
_968856305.jpg)
_1475239688.jpg)
