Informacja prasowa
Lata 70. były okresem przemian, ale i początków – to wtedy Ryszard Waśko staje się członkiem Warsztatu Formy Filmowej, a Janusz Bąkowski dołącza do ZPAF. Inni są już w fazie dojrzewania: Robakowski głosi ideę antynarracyjności, Maria Pinińska-Bereś dokonuje najważniejszych w swojej karierze wyborów artystycznych, a Jerzy Rosołowicz, słynny artysta-malarz, tworzy jedyną w swoim życiu serię fotograficzną „Fotoneutrotikony”.
Zdzisław Sosnowski zaczynał dekadę od eksperymentów analityczno-konceptualnych, przechodził przez problem percepcji odbiorcy i rekonstrukcji, żeby dotrzeć ostatecznie do krytyki kultury masowej i nowych mediów. Środowisko artystyczne przypominało kalejdoskop, w którym można obserwować niekończące się nowe myśli, prądy i wydarzenia. Pięćdziesiąt lat później Galeria Piekary wraca do tych wydarzeń, aby symboliczne uhonorować tych mniej i bardziej znanych wówczas artystów, ale też dać przestrzeń do refleksji nad fotografią i jej miejscem w dyskursie.
Gdy fotografia stawała się sztuką
Fot. Zbigniew Dłubak, Desymbolizacje, 1978
Określenie szalona w tytule zaznacza niebanalność i eksperymentalny charakter ówczesnych działań artystycznych. W tamtym momencie dopiero od stosunkowo niedawna fotografia zaczęła mieć wymiar artystyczny, twórcy pospieszyli więc, by jak najlepiej wykorzystać to medium. Nie pytają, jak fotografować; pytają, jak przekształcić obraz fotograficzny za pomocą matematyki (Bąkowski), czy można płaski obraz odczytać prestrzennie (Dłubak) i jak w kilku kadrach ująć palące społeczne problemy i niebezpieczne zjawiska (Natalia LL). Stawiali te pytania i sami starali się uzyskać na nie odpowiedzi, często współpracując w grupach, kolektywach i stowarzyszeniach, takich jak Grupa Permafo czy wspomniany Warsztat Formy Filmowej.
Artystów łączyła chęć eksperymentowania, również na przestrzeni samego procesu twórczego, a także chęć eksponowania fotografii jako medium dotykającego rzeczywistości. To ostatnie doskonale widać na przykładzie zbioru zdjęć wykonanych przez Pawła Kwieka, które przedstawiają kartki z informacją, w jakiej odległości stał autor podczas fotografowania.
Na wystawie pojawią się prace wszystkich twórców, którzy zostali wyżej wymienieni. Oprócz tego pokażemy również prace artystów, którzy już wcześniej zagospodarowywali przestrzeń w Galerii Piekary: Antoniego Mikołajczyka, Zbigniewa Lachowicza, Przemysława Kwieka, ale też dzieła twórców spoza granic, na przykład węgierskiego fotografa Tibora Hajasa, który przyjeżdżał do Polski, co świadczy o międzynarodowej sferze wzajemnych inspiracji. Duża część wystawy została poświęcona Kompozycji białoruskiej Przemysława Kwieka.
Artyści, których prace prezentujemy na wystawie, mieli niebagatelny wpływ na rozwój polskiej sztuki, o czym świadczą liczne odznaczenia: Brązowy Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Witolda Jurkiewicza, Nagroda im. Katarzyny Kobro przyznana w 2001 roku Zbigniewowi Dłubakowi, Krzysztofowi Wodiczce w 2006 i Zygmuntowi Rytce w 2011, odznaczenie Krzysztofa Wodiczki Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski czy Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" dla Natalii LL i wiele innych. Prace artystów i artystek znajdują się w licznych kolekcjach w Polsce i za granicą.
Kiedy i gdzie?
Wernisaż wystawy „Szalona dekada” odbędzie się w piątek, 16 maja o godz. 19.00 w Galerii Piekary przy ul. Św. Marcina 80/82 w Poznaniu (CK Zamek, Dziedziniec Różany).
Więcej informacji na stronie galeria-piekary.com.pl.
_968856305.jpg)
_1877607562.jpg)
_1094526942.jpg)
