"Hometown" Zielińskiego w galerii 2piR

W rotundzie poznańskiej Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa powstała nowa fotograficzna galeria - 2piR. Zainauguruje swoją działalność w piątek, 15 października o godz. 18.00 wernisażem wystawy Hometown Krzysztofa Zielińskiego. Zapraszamy.

fot. Krzysztof Zieliński

Lokalizacja galerii (rotunda WSNHiD) zainspirowała organizatorów do nazwania jej 2piR i jesteśmy bardzo ciekawi, jak ta niecodzienna, okrągła przestrzeń wystawiennicza zostanie wykorzystana. Kuratorem został Ireneusz Zjeżdżałka, redaktor kwartalnika "Fotografia". Galeria będzie prezentowała zarówno prace młodych twórców, jak i zdjęcia uznanych fotografów, którzy nie byli dotychczas szerzej prezentowani w naszym kraju. Zapowiada się ciekawie, zwłaszcza że możemy się też spodziewać spotkań z fotografami, historykami i krytykami.

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

Cykl Hometown Krzysztofa Zielińskiego składa się z 64 fotografii barwnych (C-type, 80 x 54 cm). Autor zapisuje na kliszy początek trzeciego milenium w swoim rodzinnym Wąbrzeźnie, ale jego prace mają wartość nie tylko dokumentalną. Fotograf potrafi znaleźć piękno nawet w najzwyczajniejszym małomiasteczkowym krajobrazie, a styl, który zarysowuje się w Hometown, cechuje stonowana malarskość i umiejętność oddania nostalgicznego nastroju miejsca. Z pewnością warto odwiedzić Galerię 2piR i obejrzeć prezentowane zdjęcia.

Galeria 2piR mieści się przy ulicy gen. Tadeusza Kutrzeby 10 w rotundzie Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu. Wernisaż ekspozycji Hometown Krzysztofa Zielińskiego rozpocznie się o godzinie 18.00 w piątek, 15 października. Gorąco zapraszamy.

fot. Krzysztof Zieliński

Poniżej zamieszczamy tekst Ireneusza Zjeżdżałki o projekcie Hometown Krzysztofa Zielińskiego.

Hometown

Ostatni okres w naszym kraju to czas przemian o niezwykle silnej dynamice. Niemal cały poprzedni porządek polityczny i gospodarczy został wywrócony do góry nogami, a tempo zmian często było zbyt wysokie, by za nimi nadążyć i przystosować się. Dlatego też ich efekty nie wszędzie są tak samo widoczne – zawsze zauważalne w centrum większych aglomeracji, tracą swą wyrazistość gdy zbliżamy się ku peryferiom, a w małych miastach wciąż jeszcze stanowią zaledwie akcent.

Krzysztof Zieliński przez trzy lata podejmował, z rzadko spotykaną determinacją, fotograficzne próby dokumentacji rodzinnego Wąbrzeźna. Taka postawa, gdy poświęca się długi czas na dokonanie osobistego zapisu miejsca dobrze sobie znanego i zapamiętanego z perspektywy dorastania, zawsze budzi zrozumiały szacunek. Same fotografie, wykonywane w sposób niemal intuicyjny, bez dłuższego przemyślenia kadru, zdają się wyraźnie zaświadczać o szczerości przekazu - dzięki spontanicznym spostrzeżeniom fotografa powstał obraz Wąbrzeźna z początku dwudziestego pierwszego wieku, szkic małego miasta, którego życiem nie zachwiały jeszcze dziejowe zmiany. Tu wciąż powtarza się niemal odwieczny rytuał codzienności - przemykający chyłkiem ludzie jak co dzień pokonują trasę do sklepu, by powrócić za kilka minut z kilkoma bułkami i mlekiem, a jedyną oznaka zmian jest to, że dziś sprzedaje się je w plastikowych woreczkach bądź kartoniku. Tak charakterystyczne dla małych miast wypłowiałe i niemal wszędobylskie plakaty podkreślają, że czas porusza się tu według reguł odmiennych niż te, którymi kierują się wielkie miasta. Podobnie jak poprzewracane drogowskazy nie muszą niczego wskazywać - tu przecież nikt nie ma prawa się zgubić.

Fotograf bardzo świadomie korzysta z możliwości, jakie niesie ze sobą kolor, bo o zachodzących tu zmianach zaświadczają jedynie barwne akcenty, jak choćby niedbale namalowane graffiti, będące nieudolną próbą kulturowego dialogu ze światem znanym z TV. Podświetlane kasetony reklamują produkty wielkich koncernów, kontrastując z odrapanymi murami, które ktoś wymalował tylko w części, podkreślając niejako "swoją" przestrzeń. W tym działaniu ukrywa się także i ludzka mentalność, podpowiadająca tworzenie własnych barwnych enklaw dla własnej satysfakcji.

I jeszcze jeden istotny element - ostra żółć metalowych skrzynek, w których znajdują się przyłącza gazu ziemnego, jest oznaką nowoczesności doprowadzonej do miasteczka przy pomocy rurociągów o wciąż zbyt małym przekroju.

Ireneusz Zjeżdżałka