Program Otwarty (pod różnymi nazwami) istnieje w ramach Fotofestiwalu od 2003 roku. Konkurs pozwala na przegląd aktualnych zjawisk w fotografii i na przyjrzenie się tematom, które interesują aktualnie fotografów i fotografki. Jury co roku stara się przygotować spójny, ale różnorodny wybór, który odzwierciedla obecnie istotne narracje.
„W tegorocznych zgłoszeniach znalazły się zaangażowane projekty podejmujące istotne kwestie społeczne - od zmian klimatycznych, przez tematykę tożsamości i pochodzenia, po konflikty zbrojne, sytuację mniejszości oraz wątki polityczne. Nie zabrakło również wielu wyjątkowych, osobistych narracji.” - komentują jurorzy.
Spośród 1593 projektów jury wybrało prace 6 artystów.
Zwycięzcy Fotofestiwal Open Call 2026:
Tommaso Protti (Włochy/Brazylia)
Terra Vermelha
Na przestrzeni dziejów walka o ziemię wyznaczała bieg historii ludzkości. Kolonializm, zmagania o władzę, konflikty ideologiczne, a także wojny o zasoby naturalne to kolejne rozdziały tej samej, nieustannie trwającej opowieści: bezwzględnego dążenia do kontroli terytorium.
W Amazonii te bitwy zbiegają się w jednym miejscu. Pod i nad jej rozległą czerwoną ziemią kryją się jedne z największych skarbów świata - ogromne bogactwo minerałów, ponad 10% bioróżnorodności planety oraz niezastąpiona rola w regulowaniu globalnych opadów i klimatu.
Wobec nieobecności, a często i zaniedbań państwa, Amazonia wciąż jest postrzegana przez grabieżców, nielegalnych górników, drwali, handlarzy narkotyków, skorumpowanych polityków i wielki biznes jako terytorium do podboju, nawet za cenę krwi.
„Terra Vermelha” włoskiego fotoreportera Tommasa Prottiego opowiada historię tej Amazonii - miejsca, gdzie długo ignorowane problemy środowiskowe krzyżują się z współczesnymi kryzysami, takimi jak ekspansja agrobiznesu i gwałtowny rozrost miejskich peryferii.
Eleonora Agostini (Włochy/Wielka Brytania/Irlandia Północna)
A Study On Waitressing
W „Fenomenologii percepcji” (1945) Maurice Merleau-Ponty przekonuje, że ciało nie jest jedynie biernym obiektem obserwowanym przez innych, lecz aktywnym podmiotem, który kształtuje swoje otoczenie i sam jest przez nie kształtowany. To poprzez ciało poruszamy się w przestrzeniach społecznych, odgrywamy role i godzimy to, co widzialne, z tym, co ukryte. Filozofia ta znajduje odbicie w „A Study on Waitressing” Eleonory Agostini, które stanowi refleksję nad pracą, tożsamością oraz napięciem między publicznym performansem a prywatnym „ja”.
U podstaw projektu leżą ciche obserwacje, które Agostini prowadziła od dzieciństwa, przyglądając się matce i jej podwójnej roli - matki oraz pracującej kobiety w rodzinnym lokalu gastronomicznym. Projekt rozwija się jako interdyscyplinarne studium, łączące fotografię, materiały archiwalne, wideo, dźwięk i tekst, by badać trzy wymiary doświadczenia teatralnego: scenę, kulisy oraz samo przedstawienie.
Mari Mäntynen (Finlandia)
Stranger
Cykl „Stranger” obejmuje zdjęcia, na których artystka Mari Mäntynen pojawia się razem z nieznajomymi. Każda fotografia powstaje podczas pierwszego spotkania z nową osobą. Nadrzędna idea zdjęć podpowiada: jesteśmy dla siebie nawzajem środowiskiem.
W swoich społecznych działaniach i w samym procesie tworzenia obrazów Mäntynen podważa normy społeczne i wspólnie z fotografowaną osobą zadaje pytania: Jak ustawiamy się na zdjęciu? Czy możemy się dotknąć? Co możemy zrobić razem? Po wykonaniu fotografii jest czas, by ochłonąć i porozmawiać o doświadczeniu oraz o sobie nawzajem.
Tanya Habjouqa (Jordania/Stany Zjednoczone)
Neither the Shadow nor the Sun
Arhant Shrestha (Nepal)
Loose Fist
Arhant Shrestha jako ofiara homofobicznej napaści wykorzystuje obraz do przywoływania lęku przed innymi i przed oceną. W starannie inscenizowanych, fikcyjnych scenach fotografuje członków queerowej społeczności Katmandu, zestawiając te obrazy z reportażowymi zdjęciami tłumów ultramęskich mężczyzn podczas tradycyjnych festiwali. Projekt kwestionuje nasze postrzeganie męskości, stosunek do wyglądu, intymności i inności.
Jego fotografie zanurzają nas w tym nocnym życiu, gdzie tożsamości są ujawniane, rozmywane i konfrontowane, a kategorie płci stają się przepuszczalne. Sceny czułości mieszają się z tymi, w których ludzie mierzą się wzrokiem i wchodzą ze sobą w napięcie. Światłocień zdradza utajoną przemoc i przywołuje mrok obrazów Caravaggia: światło ostro kontrastuje z partiami cienia, wydobywając ciała. Ścisłe kadrowanie nadaje postaciom silną fizyczną obecność - dłonie, twarze, gesty i spojrzenia zostają uchwycone w chwili wspólnotowego doświadczenia.
Eleana Konstantellos André (Meksyk)
Chupacabras
W 1996 roku przez kilka tygodni głównym bohaterem meksykańskich mediów stała się istota mityczna, fantastyczna i surrealna: Chupacabra. Opisywano ją jako legendarnego kryptyda, który atakował zwierzęta, a czasem także ludzi, na terenach wiejskich. Jej nazwa pochodzi od zwyczaju wysysania krwi - polegającego na pozbawianiu ofiar całej krwi.
„Poprzez inscenizowaną fotografię (opartą na kompilacji materiałów medialnych) oraz wywiady staram się stworzyć wyobrażoną przestrzeń, w której mogę badać i ujawniać mechanizmy konstruowania tego społecznego mitu, wykorzystywanego przez media do manipulacji i uprawiania polityki strachu w okresie głębokiego kryzysu społecznego, politycznego i ekonomicznego w Meksyku.” - komentuje twórca.
Nagroda specjalna
Laureatem nagrody specjalnej miesięcznika Pismo został pochodzący z Ukrainy Artem Humilevskyi i jego projekt „Roots & Giant: A Journey of Self and Collective Identity”.
„Cykl „Roots” zacząłem rozwijać po rozpoczęciu pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę. Wspólne nieszczęście obudziło w Ukraińcach jakiś nieznany kod - każdy, nawet w najdalszym zakątku świata, poczuł wezwanie swojej ziemi, swojej tożsamości i swojej wolności. Ta praca powstaje w czasie wojny i opowiada o duchu, sile korzeni i więzi między nami.” - pisze o swoim projekcie fotograf.
„W nowych realizacjach kontynuuję podróż odkrywania wewnętrznego „ja”, którą rozpocząłem w poprzednim cyklu „The Giant”. W „Roots” przyglądam się sobie na innym poziomie - już jako części wspólnoty - i szukam nowych powiązań tożsamości, które nie będą oparte wyłącznie na pojęciu narodu. Proponuję nowe obrazy ideologii oparte na fantazji, w których odsłaniam podświadome duchowe symbole i pokazuję, jak subtelnie są w nas zaszyte.”
Prace Artema publikowane będą na łamach Pisma w ramach cyklu „W Kadrze” - w każdym numerze wydawanym w 2026 roku.
Jak twierdzą organizatorzy, poziom nadesłanych zgłoszeń był w tym roku bardzo wysoki a proces selekcji wieloetapowy i trudny. Dlatego szczególne podziękowania kieruje do Jury, w skład którego w tym roku weszli:
- Viktoria Bavykina, kuratorka i socjolożka kultury; współzałożycielka platformy
- Monica Allende, kuratorka, dyrektor kreatywna, konsultantka i edukatorka; dyrektor kreatywna The Blue Skies Project
- Mohamed Somji, dyrektor Gulf Photo Plus (GPP)
- Franek Ammer, artysta multimedialny i kurator Fotofestiwalu
Fotofestiwal 2026 startuje już w czerwcu
Prace z sekcji Open Call, wystawy programu głównego i wiele innych będziemy mogli oglądać podczas tegorocznej edycji Fotofestiwalu, który odbędzie się w Łodzi, w dniach 18-28 czerwca 2026.
Więcej informacji na temat festiwalu znajdziecie na stronie fotofestiwal.com
![Szymon Rogiński i Justyna Kociszewska o AI w sztuce [Podcast Fotofestiwalowy]](/i/images/3/9/6/dz0zMzg=_src_242396-fotopolisPodcast_episodeCover--74.png)
![O procesie twórczym. Weronika Gęsicka i Przemek Dzienis [PODCAST FESTIWALOWY]](/i/images/2/5/7/d2FjPTMzOHgx_src_230257-fotopolisPodcast_episodeCover--64.png)
_1663272818.jpg)
_1826294941.jpg)
_1105457014.jpg)
