Leica V-Lux 20 - pierwsze wrażenia i zdjęcia testowe

Leica V-Lux 20 to solidnie wykonany, kieszonkowy superzoom, bliski kuzyn Panasonika Lumix TZ10. Aparat charakteryzuje się niewielkimi gabarytami i dużym zakresem zooma zaczynającym się od szerokiego kąta na 25 mm, a kończący na 300 mm.

Autor: Marcin Falana

20 Kwiecień 2010

Artykuł na: 4-5 minut

Jakość zdjęć

Szum

Sprawdź najlepsze promocje >

Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 100II

35499 PLN

Sprawdź

Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III...

4999 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...

13549 PLN

Sprawdź

Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4

2489 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...

5620 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...

2276 PLN

Sprawdź

Do analizy szumu wykorzystaliśmy zdjęcia tablicy Gretaga wykonane na predefiniowanych ustawianiach - redukcja szumu na poziomie 0. Niski poziom szumu utrzymuje się do czułości ISO 200. Na ISO 400 jesteśmy już w stanie zauważyć cyfrowe "ziarno" jednak obraz jest jak najbardziej do przyjęcia. ISO 800 szumi już wyraźniej i jest to ostatnia czułość jaką możemy wykorzystać do większych wydruków czy odbitek. Na czułości ISO 1600 szum ma już destruktywny wpływ na obraz i trudno je traktować w pełni użytkowo.

ISO 80

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

Reprodukcja szczegółów

Pod względem reprodukcji szczegółów Leica V-Lux 20 nie ma się czego wstydzić, w klasie kieszonkowych superzoomów wypada bardzo dobrze. Najlepsze rezultaty osiągamy oczywiście na najniższych czułościach - ISO 80 i ISO 100. ISO 200 także prezentuje się dobrze jest jednak delikatnie bardziej rozmyte. ISO 400 delikatnie pogłębia tą tendencje jednak nadal jest czułością bogatą w szczegóły. ISO 800 odbiega już znacznie - wyraźnie widzimy działanie szumu i systemu odszumiania, przez które tracimy najdrobniejsze szczegóły. Na ISO 1600 jest już tylko gorzej.