600. wystawa w Galerii Fotografii ŁTF

Autor: Marta Sinior

12 Październik 2007

Artykuł na: 4-5 minut

Łódzkie Towarzystwo Fotograficzne zaprasza do swojej Galerii Fotografii na 600. wystawę fotografii. Jubileuszową ekspozycją będzie prezentacja Magorzaty Skoczylas "Rzeczywistość nieoczywista". Na wystawie absolwentka Wydziału Projektowania Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP zaprezentuje prace pochodzące z dwóch cykli fotograficznych: "NY & Łódź" oraz "Czas znaleziony (3.56h)".

fot. Małgorzata Skoczylas "NY & Łódź"

Małgorzata Skoczylas jest absolwentką Wydziału Projektowania Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP. Główne obszary jej działalności artystycznej to ceramika artystyczna i dekoracyjno-użytkowa oraz aranżacja wnętrz. Brała udział w wielu wystawach ceramiki i sztuki przedmiotu dekoracyjnego. Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz w wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.

Fotografię odkryła rok temu, a jej tajniki zgłębiała na zajęciach w Międzynarodowym Forum Fotografii KWADRAT we Wrocławiu. Jest członkiem Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego. Obecnie na stałe mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

Autorka o wystawie "Rzeczywistość nieoczywista":

NY & Łódź

Prezentowane dyptyki są połączeniem znalezionych wycinków przestrzeni miejskiej Łodzi i Nowego Jorku. Być może nie wszyscy wiedzą, że Łódź jest jedynym miastem w Polsce zbudowanym w oparciu o amerykańską koncepcję urbanistyczną i o podobnej historii. Owe analogie miast stały się dla mnie dobrym pretekstem do znalezienia niejako dodatkowego wymiaru dla wspólnej przestrzeni, którą generuje płaszczyzna obrazu fotograficznego.

"Czas znaleziony ( 3.56h )"

Fotografia pozwala przekraczać wiele granic, a z pewnością dotyczy to kwestii wynikających z istoty upływu czasu. Moje kadry z podróży pociągiem relacji Wrocław-Łódź stanowią subiektywne spojrzenie na podróż, kiedy to trwałam w swoistym zawieszeniu przez owe 3 godziny i 56 minut mojego życia regulowanego w tym czasie kolejowym rozkładem jazdy.... Można w tym czasie spać, rozmawiać, czytać, rozmyślać... Ja postanowiłam upolować swoje kolejne fotograficzne notatki. - Małgorzata Skoczylas

fot. Małgorzata Skoczylas "Czas znaleziony"

O twórczości fotograficznej Małgorzaty Skoczylas napisał Piotr Komorowski:˝

Myślę, że dla Małgorzaty Skoczylas fotografia o tyle stanowi kontynuację jej dotychczasowej drogi twórczej, o ile wrodzona wrażliwość na piękno, potwierdzona wieloletnią działalnością na polu sztuki, może taką drogę wyznaczać. Małgorzata uprawia ceramikę artystyczną, a więc zajmuje się głównie powoływaniem do istnienia pięknych form użytkowych, co oznacza, że wytwarzane przez nią dzieła to nie zawieszone w próżni abstrakty, lecz określone funkcjonalnością konkretne przedmioty. Wydaje się, że - w pewnym sensie - ideę tę artystka zaczęła realizować również na polu fotografii, która od niedawna stała się dla niej nowym, atrakcyjnym sposobem wypowiedzi. Jej zdjęcia łączą bowiem w sobie wykwintność formy z niebanalnym zapleczem intelektualnym.

W cyklu "Czas znaleziony (3.56h)" autorka buduje swoje fascynacje fotograficzne w oparciu o jeden z podstawowych kodów identyfikacyjnych fotografii - kategorię czasu. Konstrukcja tego zestawu wynika z istoty klasycznej strzałki czasu, a rozpisane sekwencje zdarzeń porządkują odbiór kolejnych fotografii jako wyznaczników procesu, dziania się, jako takiego. Zapis wybranych momentów z podróży pociągiem to również swoiste nawiązanie do fotografii pamiątkowej, rozumianej tu, jako wyodrębnienie momentów konstytuujących strumień świadomości opisany kolejnymi wyróżnikami - spostrzeżeniami. Spostrzeżenia te w efekcie końcowym przybierają postać pięknych, minimalistycznych obrazów, z których każdy z osobna stanowi oryginalną propozycję estetyczną.

fot. Małgorzata Skoczylas "NY & Łódź"

Nieco inne podejście do kategorii czasu ukazuje drugi z prezentowanych na wystawie zestawów. Jest nim seria dyptyków pokazujących wybrane fragmenty dwóch miast: Łodzi i Nowego Jorku. Ukazane na fotografiach podobieństwa są wręcz łudzące. Odbiorca poddawany jest tu swoistej manipulacji: oto zestawienie w jedno różnych miejsc i oddalonych w czasie momentów ich uwiecznienia przywodzą na myśl jakąś homogeniczną, wszechogarniającą holograficzną strukturę zaprzeczającą idei, że przestrzeń i czas są podzielnymi, dającymi się kawałkować elementami. Także i te prace są niezwykle atrakcyjne wizualnie, stanowiąc autonomiczną, plastyczną wypowiedź, funkcjonującą również samodzielnie, poza znaczeniami nadanymi im przez intelektualne autorskie odniesienia. - Piotr Komorowski

Małgorzata Skoczylas Rzeczywistość nieoczywista