![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Wystawa "Transfotografia" w Warszawie
Autor: Marta Sinior
Odwiedzając tego lata Trójmiasto mogłam oglądać dziewięć mini-wystaw fotograficznych umieszczonych w kilku kawiarniach i klubach. Prezentowały współczesną fotografię francuską, zrealizowaną przez członków kolektywu "Terytoria fikcji". Wydały mi się bardzo interesujące, zapragnęłam pokazać je w Warszawie.
Francuska wspólnota artystyczna postanowiła stworzyć portret Francji w trakcie przemian. Projekt w całości składają się aż z 52 historii, które starają się zdiagnozować współczesne społeczeństwo francuskie, zarówno z perspektywy prywatnych historii mówiących o przyjaźni i rodzinie, jak i w szerszym kontekście, opisującym pokolenie współczesnych trzydziestolatków, portretujących wyprane z intymności urzędnicze dzielnice Paryża czy równie plastikowo-sztuczne kurorty nadmorskie. Francuskie fotografie są bardzo różnorodne, nie tylko w zakresie tematycznym, ale i formalnym. Przeważają zdjęcia kolorowe, rejestracja nacechowana chłodnym obiektywizmem, ciasne kadry, portrety w dużych zbliżeniach. Są jednak pośród nich także cykle zrealizowane zupełnie inaczej. Fotografowane z użyciem ciepłego, rozproszonego, zmiękczającego kontury światła czy też czarno-białe prace wykorzystujące duże ziarno i w ten sposób ewokujące specyficznych klimat opowiadanej historii. Warto przyjrzeć się im bliżej, i zastanowić, także na polska rzeczywistością. - tekst autorstwa Agnieszki Gniotek
Poniżej zamieszczamy informacje o autorach prac prezentowanych na wystawie:
Guillaume Riviere Fotograf niezależny i współzałożyciel grupy Odessa photographie. Ma 30 lat, mieszka w Tuluzie. Pracuje głównie dla prasy (Milan Presse, Grands Reportages, Le Monde, Le Monde II, Télérama, Terre de Vins, Urbanisme, VSD, L'Express, Libération, Régal). Równocześnie przygotowuje projekty autorskie, z których niektóre wzbudziły zainteresowanie i były prezentowane na wystawach. Palimpseste wystawiono w galerii Photosensible (Tuluza, 2000), później w Domu Kultury Roguet, w ramach festiwalu Traverse Video (Tuluza,2002); Przechadzki bez celu eksponowano podczas Miesiąca Obrazu 2002 (zamówienie miasta Castres , 2002); Groźba nad basenem Morza Śródziemnego, Festiwal Oko na Seyne (Seyne sur mer, 2004); Eolki, zamówienie festiwalu Oko na Seyne (Seyne sur mer, 2005), Magic World, Festiwal Natura & Pejzaż (La Gacilly (56), 2006). Jego najbliższa wystawa odbędzie się w l'Espace Croix-Baragnon w Tuluzie w 2007 r. Guillaume Rivi're uczestniczył także w projektach zbiorowych: Biarritz Świat Obrazów (Biarritz, 2004); Okrucieństwo nowoczesne, wystawa kuratorowana przez Collectivos 2004 oraz grupę Odessa; wystawa na obszarze Lhomond we współpracy z Krajową Federacją Kombatantów (Fnac) w Paryżu (2005); wystawa we współpracy z Terytoriami Fikcji w galerii Château d?eau w Tuluzie (2006).
Ludovic Maillard urodził się w 1970 roku. Po 4-letniej wyprawie wokół świata, podczas której zrealizował głównie serię portretów pasterzy boliwijskich i reportaż o KAT (narkotyk etiopski), Ludovic Maillard powrócił do Francji w 2000 r., by zostać asystentem fotografa Bruno Scotti w Fond National d'Art Contemporain. Od 2003 r., uczestniczył w wielu wystawach (Kino MK2 w Beaubourg, galeria Loevenbruck, Kabaret Dziki, festiwal w Vendôme, Spotkania fotograficzne Arles). Jego fotografie publikuje magazyn Regards oraz elektroniczna wersja dziennika Le Monde. Zdjęcia Ludovica Maillarda charakteryzuje powolny ruch (projekty Przedmieście pieszo, 70 lat wakacji, Francja w okresie wyborczym), oraz poszukiwanie zbieżności portretu z pejzażem.
Wilfrid Esteve 38-letni niespokojny duch poświęca się od 2005 r. koncepcji i rozwojowi projektu kulturalnego Terytoria fikcji. To laboratorium experymentalne umiejscawia go w centrum refleksji nad nowymi formami prezentacji i wzajemnego przenikania Fotografii i Obrazu. Współzałożyciel grupy l'Oeil Public, którą opuścił w 2004 r. Pisze i fotografuje. Współpracuje z wieloma redakcjami, między innymi Elle, l'Équipe magazine, Libération, Le Monde, Géo, Marie-Claire et National Geographic France. Współautor cyklu Fotodziennikarstwo na skrzyżowaniu dróg (wyróżnienie specjalne jury konkursu Nadar w 2005 r.) oraz 3672, la free story, jest także prezydentem l'Anjrpc-FreeLens (Towarzystwo Obrony Fotografii Informacyjnej), a także jest odpowiedzialny za administrację na wydziale Fotodziennikarstwa w Szkole Dziedzin Informacyjnych CFD w Paryżu. Jego prace pokazywane były w ramach wystaw indywidualnych, zbiorowych oraz w formie projekcji, m.in. Il secolo delle vacanze w muzeum Capitolini w Rzymie (Fundacja François Pinault, Włochy, 2006), Ktoś nas ogląda w MUVIM w Walencji (Hiszpania, 2005), Obrazy między historią i poezją w Conciergerie w Paryżu (2004), festiwal Świat Obrazów w Biarritz (2004), Fotodziennikarstwo w Paryżu czy Fotodziennikarstwo na licytacji (aukcja w Drouot-Richelieu w 2002 i 2003 r.), Sąsiedzi w Pałacu Tokyo w Paryżu (2002), na festiwalu międzynarodowym Visa pour l'image (2000), jak w sekcji Off Festiwalu w Arles, którego laureatem został w 2000 roku.
Virginie Terrasse urodzona w 1976 r., mieszka w Paryżu od 8 lat. Samouk, jej praktyka fotograficzna zainspirowała ją do wytworzenia swoistego podejścia do fotografii. Doświadczenie kopistki w laboratorium profesjonalnym DUPON Montmartre zachęciło ją do wywoływania fotografii w kolorze. Z tej perspektywy, jej praca fotograficzna zgłębia obszary kreacji dodatkowej. Profesor Fotografii i Technik Numerycznych Państwowej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu, zapoczątkowała, równocześnie z aktywnością fotografa, działania artystyczne. Podczas realizacji projektu Terytoria fikcji współkuratorowała wystawie. Znana publiczności przede wszystkim dzięki mozaikom obrazów wielkości 20x5 m w formie afiszy reklamowych w atelier Krajowego Towarzystwa Francuskiej Kinematografii (SNCF) podczas Międzynarodowych Spotkaniach Fotograficznych Arles 2006 oraz realizacji 250 afiszy wystawionych w metrze w Tuluzie (wrzesień 2006). Dom Fotografii w Nord-Pas-de-Calais pokarze jej pracę Bobigny, ziemia Sikh'ów w czasie wystawy Indianscope realizowanej w ramach Lille 3000.
Meyer urodził w Villeneuve-les-Avignons w 1969 roku. Fotografią zajmuje się od 1989 roku. Dziecko Południa, zdobył doświadczenie jako fotograf miejski w regionie Paryskim, w Noisy-Le-Sec (1991-1996). W latach 1993-1995 oddaje się pełnym sercem nurtowi raves party, szczególnie Lunacy - Święcie podziemia, charakteryzującym ten okres. Z tego czasu pochodzą prace czarno-białe, oddające klimat transowych nocy. W 1996 r. dołącza do grupy Tendencja Zmienna oraz pracuje dla prasy. W latach 1999-2001 podąża za nurtem alterglobalistycznym do Pragi, Quebeku i Genes. W 2001 i 2002 r. odbywa 3 podróże na okupowane terytoria Palestyny. Jego seria 11 kwadratowych zdjęć w kolorze, pełna ciszy i powagi, otrzymuje nagrodę specjalną jury konkursu Paris-Match 2002. Od 2002 do 2004 r. partycypuje w projektach zbiorowych Tendencji Zmiennej, Nationale Zéro i Carrefours. Od 1989 r. realizuje cykl fotografii zatytułowaną La Brigada, obrazujący spojrzenie czułe i mroczne na przyjaźń, na aspekt pochodzenia i złożoność relacji między mężczyznami.W 2004 r. na zaproszenie Koła Sztuki Współczesnej Cailar, realizuje projekt Putain de ma'eutique camarguaise!, pracę wystawioną na Międzynarodowych Spotkaniach Fotograficznych Arles 2005. W 2006 r. realizuje serię Mój brat Światło, pracę na temat Krajowej Konfederacji Rolników (CNA), która upowszechnia kino afrykańskie w wioskach zachodnioafrykańskich, pracę wystawioną w czasie Międzynarodowych Spotkaniach Fotograficznych Arles 2006.
Raphaël Dautigny urodzony w Paryżu w 1972 r., zaczyna fotografować w wieku 25 lat, gdy pracuje w Nowym Jorku, aby nigdy nie przestać. Od tego czasu realizuje fotoreportaże przemierzając Stany Zjednoczone, ale także będąc w Maroko, Etiopii i Japonii. W 2000 r. dołącza w Paryżu do grupy LUCE, z którą realizuje różnorodne projekty w ramach wystaw grupowych i indywidualnych (wystawa w przestrzeni Confluences w 2002 r., wystawa 5 rodzin z 20-tej dzielnicy, 5 fotografów w Confluences, projekcje w ramach Miesiąca Fotografii 2005 w Paryżu, galeria Philippe Chaume, galeria le Point Ephémere). Od 2003 r. pracuje regularnie dla prasy (Libération, Psychologies Magazine, Air France Magazine, DS, Lire) oraz reklamy (SFR, Danone, Coca Cola, l'APEC, le Bon Marché). Realizuje jednocześnie cykle niekomercyjne (Zoo, Etiopia, Ślad mojego dziadka, Miejsca przeklęte) prezentowane w Paryżu. Obecnie przygotowuje dwie serie portretów.
Olivier Roller ma 34 lata i mieszka w Paryżu. Oddał się fotografii po ukończeniu studiów politycznych, jak tylko zrozumiał, że obrazy kreują język. Na bakier ze słowami, czuje się bezpiecznie pracując nie standardowo. Jego fotografia oscyluje wokół identyfikacji, pracuje cyklami: kobiety, matka. Realizuje portrety dla prasy europejskiej, periodyków oraz dla osób prywatnych. Jego zdjęcia zobaczyć można stronie internetowej www.olivierroller.com. Maleńką czerwoną książeczkę z jego pracami Clarita's Way wydało w 2005 r. wydawnictwo Opossum.
Jérôme Navarre pochodzi z Tuluzy. Uczył się fotografii jako asystent fotografa mody. Pracował wiele lat jako pierwszy asystent szwajcarskiego fotografa Michela Comte'a. Decyduje się porzucić to środowisko, by skoncentrować się na pracach bardziej osobistych, i dołącza do grupy Odessa po powrocie na południe Francji, do Tuluzy. Obecnie oddala się od fotografii, aby otworzyć swoją własną restaurację, co wyjaśnia jego serię fotografii o kulinariach.
Jean-Marc Fiess i Jeanne Fiess Jean-Marc Fiess urodził się w 1967 r. w Paryżu. Zaczął pracę w fotografii jako ikonograf w 1986 r. działając dla różnych agencji prasowych (Cosmos, Magnum Photos) i dzienników (Actuel, Le Jour). W 1993 r., zainteresował się ruchomym obrazem, realizuje swój pierwszy film krótkometrażowy oraz pracując w kinematografii jako drugi asystent realizatora, drugi asystent scenografa i rekwizytor. W 2001r. wychodzi jego pierwsza książka dla dzieci Le livre de Fesses (wydawnictwo Thierry Magnier), trzy kolejne to: Analphabetes, Le livre d'Yeux i La Vie des Cailloux. W 2005 roku, równocześnie z pracami fotograficznymi realizuje film krótkometrażowy o Caravage. Pracuje obecnie nad adaptacją powieści do przyszłej realizacji, jak i nad wieloma książkami dla dzieci. W ramach projektu Terytoria fikcji zrealizował reportaż o swojej córce Jeanne, która fotografuje swoją rzeczywistość w sposób instynktowny i spontaniczny. Jeanne Fiess po nauce i rewelacyjnie ukończonym żłobku, niespełna 5-latka, kontynuuje kurs szkolny by otrzymać dyplom szkoły podstawowej. Interesuje się fotografią, a projekt Terytoria fikcji jest dla niej sposobem na odkrycie swojego świata i kosmosu. Kiedy zaproponowano jej realizację reportażu o tym, co kocha i o tym, czego nie lubi, jej odpowiedź była prosta: dlaczego miałabym fotografować coś, czego nie lubię? odsyłając nas do refleksji dorosłych, którzy wyobrażają sobie, że znają dziecięcą wizję świata. Zaczyna więc fotografować i mimo kilku początkowych niepowodzeń, zapoznaje się z tą wizją świata. Dziś fotografuje nadal, lecz większość czasu poświęca nauce, lekturze i rysunkowi. Jednak zapytana odpowiada zawsze: Mam ochotę zrobić kolorowe zdjęcia do kolejnego projektu. Tym razem zrobię kolorowe, a później czarno-białe. Chcę wykonać wiele projektów. Kiedy będę dorosła zaprzestanę fotografowania. Myślę, że mam dobrą koncepcję fotografii, ale nie jestem pewna...
Otwarcie wystawy Transfotografia nastąpi we wtorek, 14 listopada 2006 roku o godzinie 19 w Galerii Artinfo mieszczącej się w Fabryce Trzciny przy ulicy Otwockiej 14 w Warszawie. Fotografie prezentowane będą do 22 listopada 2006.
Magazyn Fotopolis.pl objął wystawę patronatem medialnym.
