Edward Hartwig w Muzeum Narodowym

Autor: Marta Majewska

23 Lipiec 2004

Artykuł na: 4-5 minut

Do 9 września w Muzeum Narodowym w Warszawie prezentowana będzie wystawa prac Edwarda Hartwiga przygotowana z okazji 95 rocznicy urodzin i 80 - lecia pracy twórczej. Zmarły w 2003 artysta sam brał udział w przygotowaniach do wystawy i odpowiadał za wybór zdjęć.

Edward Hartwig, Rytmy, lata 70-te

Retrospektywa twórczości zmarłego 28 października 2003 roku artysty jest próbą podsumowania jego dorobku: wielu wystaw, kilkunastu albumów, poczynając od "Fotografiki" - autorskiego albumu wydanego w 1960 (pierwszego w Polsce albumu, w którym fotografia potraktowana została jako odrębna dziedzina sztuki).

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

Przygotowania do wystawy rozpoczęto za życia artysty i jest on w dużym stopniu autorem wyboru eksponowanych fotografii. Wybór został dokonany tak, aby ukazać zarówno drogę twórczą jak i bogactwo tematów, którymi się zajmował.

Na wystawie zaprezentowano prawie 300 prac ze wszystkich okresów twórczości artysty i ze wszystkich dziedzin, którymi się zajmował. Obok piktorialnych pejzaży znajdą się wyraziste, zgrafizowane prace z lat 60-tych, czy bliskie abstrakcji fotografie z lat 90-tych. Wystawie towarzyszy obszerny katalog, który obejmuje prawie trzysta fotografii artysty, a także wspomnienia z wielu jego podróży. Na wystawie i w katalogu znajdzie się wiele fotografii nigdy nie publikowanych, często "odkrytych" przez Hartwiga po latach, albo takich, którym nadał nowy wyraz. także wspomnienia z wielu podróży artysty.

Edward Hartwig, Halny, lata 80-te

Słowa Zbigniewa Dłubaka o twórczości Edwarda Hartwiga są dobrym uzupełnieniem retspospektywnej wystawy: Jego niespokojne, łapczywe oko nie pozwalało poniechać ani jednej sytuacji, ani jednego widoku. Ze stosów powstającego tak materiału Hartwig układał albumy, wystawy, które stanowiły zamknięte całości, przynosiły mu sławę w Polsce i zagranicą, ale które nie musiały do siebie nawzajem pasować. Nie chciałbym być źle zrozumiany. Nie pomawiam go o brak konsekwencji, bo jego twórczość nie na konsekwentnej jednolitości polega. Jest ona wyrazem niespokojnej i wrażliwej osobowości. Hartwig musi fotografować i to tak, jak w tej chwili pragnie. To jest cały motyw. Oczywiście można wybrzydzać, można mieć inne modele twórcy doskonałego, ale wszystko się rozpada, gdy zważymy rezultaty.

Wystawa prezentowana jest od 23 lipca do 9 września w Muzeum Narodowym w Warszawie (Al. Jerozolimskie 3).

Czytaj także:

Artykuł o Edwardzie Hartwigu w dziale ludzie czytaj...