Kontrowersyjne zdjęcia Anety Nowickiej

Prace Anety Nowickiej to fotografie przełamujące konwenanse, pewne normy obyczajowości, sięgające do tradycji malarstwa figuratywnego oraz fotografii portretowej. Jest to odsłona podwójna: widzimy nową artystkę oraz jej autentyczną odsłonę, gdyż Nowicka na swoich fotografiach pokazuje samą siebie.

Nowicka swoje zdjęcia traktuje jak malowanie obrazów, które raczej przypominają kadr z planu filmowego. Artystka nie stara się jednak rzeczywistości odzwierciedlać, czy zmieniać, ona szuka nowych sensów: tworzy zupełnie nową przestrzeń pełną surrealnych elementów i symboliki. Jej portrety nawiązują do kultury popularnej w sensie przywoływania stereotypów na temat kobiecych ról, które artystka odtwarza i dekonstruuje na swoich fotografiach.

W pracach „Śmierć przez udomowienie” Nowicka obsesyjnie powraca do tematów, które w fotografii uważa za niszowe: temat prywatnej przestrzeni kojarzonej jako kobieca i zarazem mniej ważna oraz czynności, które są powszechnie uważane za żenujące, bądź wstydliwe.

Jej prace nawiązują do kalek, jakie uaktywniają się po przywołaniu na myśl ikonicznego wizerunku kobiety i nawiązują do współczesnego kodu porozumiewania się, jakim jest kultura obrazkowa, tworząca z kobiet „obiekty” kultu. W kontekście współczesności pozy Nowickiej w sposób ironiczny nawiązują do kultury “celebrity” i coraz powszechniejszej potrzeby przestawiania się na tzw. Selfies.

Autorka nie waha się pracować nad własnym poczuciem wstydu i jako artystka i jako obiekt w swojej fotografii. Przekracza granice tego, co jej zdaniem jest dopuszczalne w kulturze, w której się wychowała. Jej fotografie to poszukiwanie nowych sensów oraz wewnętrznej wolności.

Aneta Nowicka po swojej fascynacji fotoreportażem i krótkiej, ale pełnej przygód pracy jako paparazzi w Londynie, pewnego dnia skierowała aparat na siebie i zajęła się fotografią inscenizowaną oraz kreacyjną. Dzięki swoim pracom otrzymała granty pobytowe dla artystów, tzw. Artist in Residence w Islandii (Baer Art. Center), Kanadzie (John Snow House), Hiszpanii (Fundación Valparaíso) oraz w Stanach Zjednoczonych (Vermont Studio Center). Zajmuje się również krótkimi filmami eksperymentalnymi. Znalazła się też na liście artystów prezentowanych podczas festiwalu zajmującego się tematami wolności w Londynie “Passion For Freedom” (2013), na Galway Art. Festiwal 2014 w Irlandii. W tym roku czeka ją kolejna wystawa w Berlinie. Pochodzi z Jastrzębia - Zdroju, miasta na południu Polski, którego główną aktywnością są kopalnie. Wychowała się w rodzinie, w której nie ma artystycznych tradycji. Studiowała w Szkole Filmowej na Wydziale WRiTv, w Europejskiej Akademii Fotografii, Laboratorium Reportażu. Skończyła kurs Photojournalism w Londynie. Więcej na: anetanowicka.com