"Opowieści z krypty" - Co? Znowu? Czyli jak zabrać się za szukanie drugiego aparatu

Dlaczego sprzęt fotograficzny jest jak naleśnik

Ewa Wachowicz technicznych ważna jest również szybkość działania i wygoda obsługi aparatu. Jeśli więc na każdym zdjęciu nasz mały bobasek dawno przestał się uśmiechać - warto pomyśleć o kupnie aparatu szybciej reagującego na spust migawki. A kiedy oglądając nieudane zdjęcia myślimy "...tu nie zdążyłem włączyć punktowego pomiaru światła, a tu nie zdążyłem przejść na tryb autofocusa AFC..." to może warto pomyśleć o aparacie z mniejszą ilością funkcji za to wygodniejszym w obsłudze.

Sprawdź najlepsze promocje na Fotoforma.pl

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z8 - Raty 20x0%

15 595 zł

Canon EOS R6 Mark II - Raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20 x 0%

14 799 zł

Sony A7 IV - Raty 20x0%

10 259 zł

Contax RTS II. Dla mnie najlepszy na świecie. Mój czwarty i ostatni aparat. I nie jest to reklama - nie produkują go od prawie 20 lat.

Ergonomia jest w fotografii kluczowa. Przez ponad 7 lat pracy w Pozytywie miałem okazję testować praktycznie każdą nową lustrzankę. I za każdym razem zadawałem sobie pytanie - czy za pomocą testowanego właśnie aparatu jestem w stanie fotografować lepiej i szybciej niż własnym aparatem. Żaden z nowych aparatów nie zdał tego egzaminu. Może wynika to z przyzwyczajenia. Może z tego, że mój dzisiejszy aparat jest [choć mam go od ponad 15 lat] moim czwartym. I jego zakup był wynikiem dokładnych przemyśleń. A może z tego, że jest to po prostu dobrze zaprojektowany aparat. Dlatego więc kiedy ostatnio miałem trochę wolnej gotówki - kupiłem jeszcze jeden taki sam. W końcu, o korpus, którego nie produkują od prawie 20 lat będzie coraz trudniej.

Kiedy już kupimy drugi, dość często okazuje się, że i z niego nie jesteśmy do końca zadowoleni. Dzieję się tak dlatego, że w zakupach nie kierujemy się głosem swojego rozsądku, ale głosem reklamy. Zamiast wytężać mózgownicę łatwiej przyjąć za pewnik to, co mówią nam inni. "Every generation has its own disease". Tytuł tej piosenki przychodzi mi na myśl zawsze, kiedy myślę o naszym stosunku do reklamy. Wiara w siłę sloganów naprawdę jest chorobą naszych czasów. Nie zadajemy sobie trudu szukania konstrukcji lepiej dopasowanych do naszych potrzeb niż bestsellery z półek Media Marktu. Potem niestety okazuje się, że nasze fotografowanie oddaje nazwa grupy, która śpiewała wymienioną piosenkę. Fury in the Slaughterhouse.