Test aparatu Nikon COOLPIX 8400

4. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE

Optyka

Coolpix 8400 wyposażony został w najbardziej szerokokątny obiektyw spośród kompaktowych aparatów cyfrowych. Dotychczas zaawansowane konstrukcje 8-megapikselowe posiadały obiektyw o najniższym ekwiwalencie 28mm. Natomiast w 8400 dostępny zakres ogniskowych to imponujące 24-85mm (!), co trzeba przyznać robi wrażenie i z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom "szerokiego" fotografowania. Układ składa się z 10 elementów rozmieszczonych w 7 grupach i zawiera 2 soczewki ED (extra-low dispersion) mające zminimalizować aberracje. Jego jasność (czyli maksymalny otwór przysłony) prezentuje bardzo dobry poziom przy ujęciach szerokokątnych F2.6 jednak wyraźnie spada przy tele aż do F4.9, co jest już wynikiem dość przeciętnym. Natomiast pochwały należą się niewątpliwie za wysoką precyzję kadrowania, którą umożliwia drobny (18 pozycji) skok zoom, z jakim przechodzimy cały zakres.

ekiw. 24mm (niezwykle przydatny we wnętrzu)...

...i zbliżenie do wartości 85mm

Tradycyjnie już producent zadbał aby użytkownicy 8400 mogli zmodyfikować nieco osiągi oferowanego układu optycznego. Dostępne opcjonalnie konwertery to szerokokątne WC-E75 i FC-E9 rozszerzające pole widzenia kolejno do ekwiwalentu 18mm i 5mm ("rybie oko") oraz 3-krotnie zwiększający zbliżenie optyczne TC-E3ED (do ekwiwalentu wynoszącego ok. 250mm). Ten ostatni wykorzystuje soczewkę Fresnela dzięki czemu jego wymiary mogły zostać zredukowane do minimum. Takie rozwiązanie z pewnością zaowocuje zwiększeniem jego popularności (użytkownicy po prostu nie chcą dźwigać dużych dodatkowych szkieł). Wszystkie trzy nakładane są za pomocą nakręcanej nasadki UR-E14, pełniącej funkcję adaptera.

Możliwości celownicze i wyświetlacze

Pomimo, iż aparat charakteryzuje się stosunkowo wąskim zakresem ogniskowej, nie zdecydowano się na zastosowanie wizjera optycznego jako formy celowniczej. Coolpix 8400 posiada elektroniczny wizjer typu EVF, który przy dość niewielkich rozmiarach (przekątna 0.44") zachowuje wysoką rozdzielczość 235.000 pikseli. Dzięki przekazowi 97% powierzchni rejestrowanego obrazu zapewnia wysoki komfort przy komponowaniu ujęcia. Natomiast użytkowników z drobną wadą wzroku z pewnością ucieszy możliwa korekta dioptryczna obejmująca zakres -3 do +1.

Oczywiście zarówno kadrowanie, jak i przeglądanie wykonanych ujęć odbywać się może także za pomocą 1,8 calowego monitora LCD TFT o rozdzielczości 134 000 punktów, który podobnie jak EVF pokrywa 97% powierzchni rejestrowanego obrazu. Dzięki swym obrotowym właściwościom umożliwia fotografowanie z wyjątkowo trudnych perspektyw czy też ułatwia wykonanie autoportretów. Ponadto warto zwrócić uwagę na możliwość korekty obydwu ekranów, która obejmuje jasności w skali +/-2 i nasycenia (barwy) +/-5. Pod względem przekazywanych informacji opisywanym monitorom nie można niczego zarzucić. Zarówno podczas rejestracji jak i odtwarzania otrzymujemy wszystkie informacje dotyczące ustawień aparatu (trybu pracy, jakości obrazu, pracy AF, parametrów ekspozycji, rozkładu naświetlenia czy też stanu baterii i pamięci). Mogą być one oczywiście wyłączone dzięki czemu uzyskamy czysty podgląd samego obrazu.

ekran w trybie rejestracji

Trzecim z wyświetlaczy jakimi dysponuje Nikon 8400 jest roboczy, podświetlany panel LCD. Przekazuje on podstawowe informacje dotyczące aktualnych ustawień: ekspozycji (pomiar, czas, przysłona), rozdzielczości i jakości, zastosowanej czułości, ilości zdjęć możliwych do wykonania, trybu lampy błyskowej czy choćby stanu baterii.

Lampa błyskowa

Aparat posiada wbudowaną lampę błyskową typu popup. Została ona umiejscowiona w centralnej części konstrukcji i odchyla się ku górze pod kątem 90 stopni. Niezmiernie cieszy fakt, użytkownik samodzielnie może zadecydować czy palnik ma podnosić się samoczynnie czy też potrzebne jest ręczne wymuszenie otwarcia jeszcze przed zdaniem się na jej automatykę. Dodajmy jeszcze, że przy automatycznym doborze czułości (ISO) jej błysk realizowany jest na dystansie 6m przy ujęciu szerokokątnym i ok. 3m przy maksymalnej ogniskowej. Oferowane przez nią tryby pracy to poza wspomnianą automatyką: błysk wymuszony, wyłączony, redukujący efekt czerwonych oczu, zsynchronizowany z długimi czasami naświetleń czy na drugą kurtynę migawki.

Jak przystało na aparat adresowany dla wymagających użytkowników 8400 wyposażony został w gorącą stopką akcesoriów. Umożliwia ona bezpośrednie podłączenie zewnętrznych lamp błyskowych. Obecnie na listę w pełni kompatybilnych (realizujących błysk i-TTL, oraz dostosowujących kąt błysku do kąta widzenia obiektywu) wchodzą SB-600 oraz SB-800. Warto zaznaczyć, że po ich podłączeniu wbudowana lampa nie zostaje zablokowana i może zostać współużyta.

Pamięć, zasilanie i złącza

Coolpix 8400 jest kompatybilny z kartami Compact Flash typu I i II. Ich gniazdo jest dobrze zabezpieczone solidną zatrzaskową klapką. Dzięki zgodności aparatu z systemem FAT32 możliwe jest stosowanie kart o pojemności przekraczającej 2GB. Niestety, jednak w standardowym zestawie handlowym nie znajdziemy żadnej karty, więc dodatkowy wydatek staje się rzeczą nieuniknioną. Poniżej podajemy Czytelnikom przybliżona liczbę zdjęć, jaka można zarejestrować na karcie o pojemności 256MB dla każdej z oferowanych przez 8400 jakości.

border=1;sizex=7;sizey=9;headersx=1;headersy=1| ;RAW;HI;EXTRA;FINE;NORMAL;BASIC;
8M;20;10;30;60;125;240;
3:2;-;10;35;70;140;275;
5M;-;-;50;100;195;370;
3M;-;-;80;155;310;600;
2M;-;-;130;250;485;870;
1M;-;-;200;390;710;1305;
PC;-;-;310;600;975;1565;
TV;-;-;710;1305;1955;2610

Zasilanie w Nikonie 8400 realizowane jest przez nowy akumulator typu Li-Ion EN-EL7 o zwiększonej pojemności 1100 mAh. Jak podaje producent zapewnia on rejestrację około 260 zdjęć. Czas potrzebny na jego ponowne naładowanie to ok. 2 godziny. Cieszy fakt, iż producenci zadbali także o możliwość zastosowania alternatywnego źródła zasilania. Opcjonalny grip BM-CP10 umożliwia zastąpienie wspomnianego akumulatora sześcioma popularnymi bateriami LR-6/AA (choć tradycyjnie zalecamy akumulatory Ni-MH).

Na listę wyjść i wejść aparatu należy wpisać szybki port USB 2.0, złącze A/V oraz gniazdo opcjonalnego zasilacza. Wszystkie trzy umieszczone zostały w obydwu górnych częściach boków aparatu i osłonięte są dopasowaną gumową zaślepką.

Szybkość pracy

To niewątpliwie problem, któremu konstruktorzy kolejnych modeli poświęcają najwięcej czasu. Wydaje się, że nie inaczej było i tym razem. Coolpix 8400 uzyskuje pełną "bojową" gotowość już po 3,4 s. od przesunięcia dźwigni głównego włącznika, co jest wynikiem dość dobrym. Szybko pracuje również obiektyw, którego cały zakres przejeżdżamy w około 2 s. Jeszcze lepiej natomiast, prezentują się czasy reakcji migawki osiągając kolejno ok. 0,3 s. wliczając pomiar ostrości oraz niespełna 0,1 po uprzednim jego wykonaniu. Uznajemy te wyniki za bardzo dobre, lokujące w tym względzie testowanego Coolpiksa na czołowych miejscach w klasie. Jednak nie obejdzie się bez odrobiny narzekania. Najbardziej uciążliwą cechą podczas obcowania z 8400 był niewątpliwie czas potrzebny mu na zapis i odczyt rejestrowanych zdjęć. Pliki RAW, TIFF oraz JPEG Extra zapisywane są kolejno w czasie 8, 20 i 2 s. (na karcie 12x). Co prawda, dzięki pojemnemu buforowi aparat dość szybko odzyskuje gotowość do ponownego ujęcia (aż do momentu zapełnienia bufora), jeżeli jednak chcemy bezpośrednio podejrzeć wykonane właśnie zdjęcie musimy uzbroić się w cierpliwość. Na ten proces Nikon 8400 przy maksymalnej jakości JPEG potrzebuje nawet do 5 s. (!), całkowicie blokując wtedy możliwość pracy. Oczywiście w trybie odtwarzania (po opróżnieniu pamięci buforowej) ta sama operacja trwa niespełna 1,5 s., ale wynik również nie zachwyca. Podobna tendencja znajduje odbicie przy zdjęciach seryjnych, których długość także ograniczona jest pojemnością pamięci buforowej. A ta zostaje w pełni opróżniona dopiero po upływie około 20 sekund (całkowicie zamrażając aparat!). A zatem reasumując, w tej części testu widać pewną poprawę w stosunku do poprzednich modeli, ale musimy przyznać, że za małą.