0
Udostępnij:
Link skopiowano!
Do góry
Nowość
Jeśli podoba Ci się ten artykuł KLASZCZ!
Ok!

Moscow International Foto Awards 2019 - Polacy zdominowali sekcję photobooków. Triumfują też w pozostałych kategoriach

Tegoroczna odsłona konkursu MIFA przynosi wiele nagród fotografom znad Wisły. Książki fotograficzne Igora Pisuka i Dominiki Koszowskiej uznane zostały najlepszymi publikacjami roku. Oprócz nich triumfy święci jeszcze 9 fotografów z Polski.

Autor: Maciej Luśtyk

23 Maj 2019
Artykuł na: 4-5 minut

Moscow International Foto Awards to prestiżowy konkurs fotograficzny, mający za zadanie zaprezentować utalentowanych twórców kreatywnej społeczności w Rosji. Ponadto twórcy wydarzenia. współpracują ze zróżnicowaną grupą firm, organizacji i platform mediowych, co ma umożliwić efektywną promocję laueratów na scenie międzynarodowej.

Co roku do 10 konkursowych kategorii napływa kilka tysięcy zgłoszeń z całego świata, które ocenia międzynarodowe jury złożone z fotografów, szefów agencji fotograficznych, wykładowców i kuratorów galerii.

Sony FX30 - RATY 20x0%
9 849 zł
Nikon Z f
9 849 zł
Canon EOS R8 - RATY 20x0%
6 199 zł
Sigma 50 mm f/1.2 L-Mount - RATY 20x0%
5 990 zł
Tamron 35-150 mm Nikon Z - RATY 20x0%
7 585 zł

Igor Pisuk i Dominika Koszowska z nagrodami za najlepsze photobooki

Miło nam poinformować, że w tegorocznej edycji konkursu wyróżnionych zostało wielu rodzimych fotografów. Kolejny raz echem w świecie odbijają się polskie photobooki. Tym razem są to książki Igora Pisuka ("Deceitful Reverence") i Dominiki Koszowskiej ("Dzikie Oregano"), które zdobyły główne nagrody poświęcone publikacjom fotograficznym w sekcji profesjonalnej i amatorskiej. Oprócz nich, brązowym medalem wyróżniono także książkę Patryka Karbowskiego. Zwycięskie projekty wraz z opisami możecie obejrzeć w poniższych galeriach.

Igor Pisuk, "Deceitful Reverence"

Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Igor Pisuk, Deceitful Reverence “Deceitful Reverence” Igora Pisuka – to wyjątkowe przedstawienie meandrów wewnętrznej przemiany człowieka. Igor Pisuk odkrywa przed nami trudny i bolesny proces wychodzenia z alkoholowego uzależnienia, odkrywania nowego siebie, radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością, poszukiwania bliskości drugiego człowieka i w końcu odnalezienia miłości. Wszystko okraszone niezwykle sugestywnymi zdjęciami, bez skrępowania pokazującymi to, co ludzkie. Proces, przez który przechodził Igor Pisuk był swoistą terapią, a skierowanie obiektywu aparatu na samego siebie – substytutem alkoholu. Książka, która wieńczy lata rejestracji doświadczeń autora, wpycha czytelnika na psychologiczny roller coaster. Gęsta i mroczna atmosfera zdjęć nie odpuszcza, nie pozwala złapać oddechu, nie daje chwili wytchnienia. Z każdą przewróconą kartą książki, bezbłędnie zaprojektowanej przez Anetę Kowalczyk, wchodzimy coraz głębiej w zakamarki świadomości i podświadomości “człowieka, który ciągle się gubi, traci grunt, spada, ale stopniowo odzyskuje poczucie przestrzeni, dociera – najpierw do samego siebie, potem udaje mu się wydostać na zewnątrz, w świat ludzki.” Co tam zastał? Kogo spotkał?
Zobacz wszystkie zdjęcia (8)

Dominika Koszowska, "Dzikie Oregano"

Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Dominika Koszowska, Dzikie OreganoTematem pracy jest cykl fotografii oraz książka fotograficzna Dzikie oregano podejmujące zagadnienie ziołolecznictwa w Polsce. Zbiór fotografii i książka to efekt moich podróży po Polsce, opowieść o świecie roślin leczniczych a przede wszystkim to zbiór historii ludzi, którzy zajmują się ziołami. Jest to również opowieść o coraz większej potrzebie naszego powrotu do natury. Projekt był realizowany od grudnia 2015 do maja 2017 roku na terenie Polski. Celem było utrwalenie na fotografiach obecnego stanu ziołolecznictwa w Polsce oraz związanych z nim tematów - zielarzy, leczenie ziołami, wytwarzaniem leków ziołowych i pozyskiwaniem roślin leczniczych. Chciałam ocalić od zapomnienia osoby zajmujące się ziołolecznictwem i udokumentować to co za chwilę zniknie. W ramach projektu powstała licząca trzysta stron książka fotograficzna o wymiarach 205 mm × 270 mm, podzielona na dwadzieścia dwa rozdziały oraz wystawa z 15 wybranymi z cyklu fotografiami wydrukowanymi na papierze barytowym o rozmiarze 460 mm × 700 mm. Dominika Koszowska – od dziecka marzyła o studiach na ASP, jednak dopiero przed czterdziestka zdecydowała się zrealizować to marzenie. Zaczynała praktycznie od zera ale zacięcie i praca nad sobą w czasie studiów dała jej liczne nagrody w konkursach z dziedzin plastycznych - miedzy innymi: Tuba Satyrica, Projekt na Zabawkę Przyjazną Dziecku, WKF National Geographic, CEWE Awards.
Zobacz wszystkie zdjęcia (8)

Patryk Karbowski, "Miejsce Przeznaczenia"

Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Patryk Karbowski, Miejsce przeznaczenia, Brązowy medal w profesjonalnej kategorii Photobook. Szacuje się, że ponad połowa mieszkańców Warszawy urodziła się poza nią. Dla wielu młodych ludzi w Polsce migracja do dużego miasta jest naturalnym etapem rozwoju i jedyną możliwością awansu. Fragment tekstu Marty Szarejko zamieszczonego w książce: Czasami liczą się drobiazgi: kolor skarpet chłopaka, który siedzi na stołku z Ikei i melancholijnie patrzy w dal; smętny sweter wiszący na suszarce w szaroburym świetle; deska do prasowania przy telewizorze; brak min na twarzach wystrojonych dziewczyn wpatrzonych w ekrany telefonów. Albo lampa przy prawie pustej półce. […] Już prawie to wyparłam: przyjezdni żyją wśród innych przyjezdnych. Do tego zupełnie inaczej niż ludzie stąd.
Zobacz wszystkie zdjęcia (8)

To jednak nie jedyne wyróżnienie Dominiki Koszowskiej. Dwa kolejne cykle autorki zdobyły również złoty i srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. W tej samej kategorii dwoma srebrnymi medalami nagrodzona została także Joanna Musiał, która fotografowała obchody 100-lecia Niepodległości Polski i demonstracje środowiska LGBTQ.

Jury doceniło także zdjęcia nadesłane przez Polaków zdjęcia pojedyncze. W tej kategorii największe triumfy święci Marcin Giba - laureat drugiego miejsca i złotego medalu w kategorii Nature. Oprócz niego, złotymi medalami wyróżnieni zostali także Marcin Giba i Mateusz Piesiak i Marek Czarnecki, z czego ten ostatni podwójnie. Brązowe medalo zdobyli z kolei Rafał Michalak, Ewa Zylińska i Krzysztof Maćkowiak. Wszystkie wyróżnione zdjęcia polskich fotografów możecie zobaczyć poniżej.

Zostaw używany sprzęt w rozliczeniu >
Obiektyw Tamron 35-150 mm f/2-2.8 DI...
7680 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Canon EOS R5 body -...
14999 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...
10099 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Olympus TOUGH TG-7...
2399 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Zf + 24-70 mm f/4 S
12298 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Canon EOS R6 mark II
11499 PLN 14229 PLN
Sprawdź

Wyróżnione zdjęcia fotografów z Polski

fot. Marek Czarnecki, „Avatar of Surgery Doctor”, Złoty medal w kategorii Science
fot. Marek Czarnecki, Stars to Stars, Złoty medal w kategorii Science
fot. Mateusz Piesiak, White Ladies Złoty medal w kategorii Nature / Wildlife
fot. Marcin Giba, Human on Earth Złoty medal i 2. miejsce w kategorii Nature
fot. Krzysztof Maćkowiak, Gods Sign, Brązowy medal w kategorii Architecture
fot. Ewa Zylińska, Love, Brązowy medal w kategorii People
fot. Rafał Michalak, Necessary Losses, Brązowy medal w kategorii People / Self-Portrait
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Jakub Wawrzak, Brązowy medal w kategorii ScienceImpulsem, który popchnął mnie do stworzenia tej serii zdjęć jest emocjonalna notka dziennikarki Joe Chandler, która w 2010 odwiedziła stację polarną im. A.B. Dobrowolskiego na Antarktydzie. Zafascynowany relację zacząłem zbierać materiały na temat polskich ekspedycji polarnych z lat 1958-1979. Niewielka część Białego Lądu zyskała nową formę reprezentacji - dioramę, którą stworzyłem w dużej mierze dzięki sterowanej komputerowo frezarce. Dzięki temu mogłem stworzyć obrazy odpowiadające mojej własnej fotograficznej narracji. - mówi autor cyklu.
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Last Herb Pickers, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Dominika Koszowska, The Whisperer, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Stanisława Lewicka to zielarka mieszkająca w Bieszczadach. Twierdzi, że dar uzdrawiania ludzi otrzymała od Boga. Leczy chorych ziołami i modlitwą. Specjalizuje się w leczeniu Róży - infekcji wywoływanej przez paciorkowce. Robi to za pomocą lnu i popiołu nakładanego na rany. Jest tak skuteczna, że chciał z nią współpracować nawet szpital.
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Zdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii EditorialZdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii EditorialZdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii EditorialZdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii EditorialZdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii EditorialZdjęcia wykonane podczas protestów środowiska LBGTQ
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial. Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
fot. Joanna Musiał, Srebrny medal w amatorskiej kategorii Editorial Obchody 100-lecia odzyskania niepodległości Polski
Zobacz wszystkie zdjęcia (41)

Wystawa pokonkursowa

Zdjęcia zwycięzców poszczególnych kategorii i wybrane zdjęcia wyróżnione zaprezentowane zostaną na wystawie pokonkursowej w Moskiewskim Centrum Fotografii (Bulwar Gogolewskiego 8), która dostępna będzie do oglądania będzie w dniach 19-23 czerwca 2019 roku. 

Wszystkim nagrodzonym Polakom gorąco gratulujemy, a Was zachęcamy do wzięcia udziału w kolejnej edycji konkursu.

Więcej informacji na temat Moscow International Foto Awards znajdziecie pod adresem moscowfotoawards.com.

Skopiuj link
Link skopiowano!

Autor: Maciej Luśtyk

Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.

Słowa kluczowe:
Komentarze
Więcej w kategorii: Galerie
Efemeryczność fotografii ulicznej - malarski street Brada Jonesa
Efemeryczność fotografii ulicznej - malarski street Brada Jonesa
Jego zdjęcia porównywane są do malarstwa. Gra światłocieniem i planami, wypatrując surrealizmu w codziennych scenach ulicznych. Brad Jones od dwunastu lat mieszka...
11
Łukasz Spychała fotografem roku w konkursie Fine Art Photography Awards 2024
Łukasz Spychała fotografem roku w konkursie Fine Art Photography Awards 2024
Za nami kolejna edycja nakierowanego na fotografię artystyczną konkursu Fine Art Photography Awards. Kolejny raz jedną z głównych nagród zdobył Polak - Łukasz Spychała został wybranym...
70
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
Dobiega końca kolejna edycja najważniejszego konkursu fotografii prasowej na świecie. Jury World Press Photo opublikowało 24 zwycięskie projekty w kategoriach regionalnych. Oto...
17
Więcej z tagiem: konkurs fotograficzny
Konkursy foto i wideo z okazji Festiwalu Fotoforma 2024
Wydarzenia
Konkursy foto i wideo z okazji Festiwalu Fotoforma 2024
Łukasz Spychała fotografem roku w konkursie Fine Art Photography Awards 2024
Galerie
Łukasz Spychała fotografem roku w konkursie Fine Art Photography Awards 2024
Grand Press Photo 2024 - ostatni dzień na wysłanie zgłoszenia
Wydarzenia
Grand Press Photo 2024 - ostatni dzień na wysłanie zgłoszenia
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
Galerie
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
Wystartowała 5. edycja BUP Book Award - wygraj publikację własnej książki fotograficznej
Publikacje
Wystartowała 5. edycja BUP Book Award - wygraj publikację własnej książki fotograficznej
Talent Roku 2024 - kolejna edycja konkursu na projekt dokumentalny. Wsród nagród publikacja zina, autorska wystawa i stypendium
Wydarzenia
Talent Roku 2024 - kolejna edycja konkursu na projekt dokumentalny. Wsród nagród publikacja zina, autorska wystawa i stypendium
Powiązane artykuły
Moscow International Foto Awards 2016 - Polacy wśród laureatów
Moscow International Foto Awards 2016 - Polacy wśród laureatów
Moscow International Foto Awards 2021 - Polacy z nagrodami
Moscow International Foto Awards 2021 - Polacy z nagrodami
Polacy nagrodzeni w konkursie Moscow International Foto Awards 2020
Polacy nagrodzeni w konkursie Moscow International Foto Awards 2020
Polacy zwycięzcami konkursu Magnum Photos. Oto współczesny portret ludzkości
Polacy zwycięzcami konkursu Magnum Photos. Oto współczesny portret ludzkości
Najlepsze czarno-białe zdjęcia dzieci z konkursu B&W Child 2018. Polacy wśród wyróżnionych
Najlepsze czarno-białe zdjęcia dzieci z konkursu B&W Child 2018. Polacy wśród wyróżnionych
Wczytaj więcej (2)
Zostaw używany sprzęt w rozliczeniu >
Obiektyw Tamron 35-150 mm f/2-2.8 DI...
7680 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Canon EOS R5 body -...
14999 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...
10099 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Olympus TOUGH TG-7...
2399 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Zf + 24-70 mm f/4 S
12298 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Canon EOS R6 mark II
11499 PLN 14229 PLN
Sprawdź
PODCAST
Polecamy
Najlepsze używane aparaty, które mocno potaniały - co warto kupić na rynku wtórnym w 2024 roku
Najlepsze używane aparaty, które mocno potaniały - co warto kupić na rynku wtórnym w 2024 roku
Co zamiast kita - wybieramy dobre i niedrogie obiektywy na początek
Co zamiast kita - wybieramy dobre i niedrogie obiektywy na początek