World Press Photo 2024 - Open Format
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, "A Lost Place", najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, "Silenced Crimed", Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, "The Gay Space Agency", najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, "War is personal", najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, "The Hhartstrings", The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, "Adrift", Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
