World Press Photo 2024 - Reportaże
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. Ebrahim Noroozi, "Afghanistan on the Edge" Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, "Afghanistan on the Edge" Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, "Afghanistan on the Edge" Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, "Afghanistan on the Edge" Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Johanna Maria Fritz, "Kakhovka Dam: Flood in a War Zone", Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 2024
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, "Kakhovka Dam: Flood in a War Zone", Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 2024
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, "Kakhovka Dam: Flood in a War Zone", Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 2024
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, "Kakhovka Dam: Flood in a War Zone", Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 2024
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
6 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Jaime Rojo, "Saving the Monarchs", National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, "Saving the Monarchs", National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, "Saving the Monarchs", National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, "Saving the Monarchs", National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, "Red Skies, Green Waters", New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, "Red Skies, Green Waters", New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, "Red Skies, Green Waters", New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, "Red Skies, Green Waters", New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Michael Varcas, "Battle for Sovereignty" The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, "Battle for Sovereignty" The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, "Battle for Sovereignty" The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, "Battle for Sovereignty" The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
