![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Budowa i właściwości fizyczne
Spis treści
3. Budowa i właściwości fizyczne
Po wzięciu do ręki Sony Cyber-shot N1 sprawia bardzo dobre wrażenie. Wykonana z aluminium obudowa wygląda solidnie i elegancko. Nie jest to najmniejszy aparat w swojej klasie (wymiary: 96,7 x 61,1 x 22,7 mm), ale właśnie dzięki temu dobrze leży w dłoni. Nie jest to też aparat najlżejszy, waży bowiem 185 g z akumulatorem. Jednak właśnie większe wymiary i nie najniższa waga sprawiają, że N1 da się wygodnie używać. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z aparatem, którego głównym interfejsem jest ogromny ekran dotykowy - gdyby opisywany Cyber-shot był maleństwem dorównującym wymiarami najbardziej miniaturowym cyfrówkom na rynku, praktycznie nie dałoby się nim pracować. Krótko mówiąc, pod tym względem jest w sam raz.
_1663272818.jpg)
Monitor LCD
Zazwyczaj w tym miejscu opisujemy z grubsza wyświetlacz umieszczony na tylnej ściance - w przypadku kompaktowych cyfrówek służy on zarówno do komponowania, jak i oglądania zdjęć. Nie inaczej jest w tym przypadku. Ale ekran LCD aparatu Sony Cyber-shot N1 nie dość, że ma 3 cale przekątnej i wysoką rozdzielczość (ok. 235 tys. punktów), to jeszcze właśnie za jego pośrednictwem komunikujemy się z aparatem. Wystarczy wywołać menu ekranowe zewnętrznym przyciskiem, a resztę załatwiamy już bezpośrednio na monitorze. Po menu możemy się poruszać dotykając poszczególnych fragmentów wyświetlacza palcem lub za pomocą specjalnego rysika dołączonego do aparatu (można go przytwierdzić do paska, żeby uniknąć zgubienia). Początkowo obawialiśmy się, czy nie będzie problemów z trafianiem w odpowiednie pola czy siłą nacisku, ale okazało się, że producent dobrał wszystkie parametry "dotykowości" naprawdę znakomicie. Gdyby jednak coś się nie zgadzało (np. jeśli chodzi o precyzję rozmieszczenia pól odpowiadających różnych pozycjom menu), możliwa jest samodzielna kalibracja - wystarczy wybrać odpowiednią opcję z menu i kilka razy "kliknąć" we wskazane miejsca ekranu. W egzemplarzu, który testowaliśmy, nie było konieczności zmiany ustawień fabrycznych. Co ciekawe, (i znów wbrew naszym obawom) jeśli choć trochę dbamy o czystość dłoni, nie musimy obsługiwać N1 w rękawiczkach, żeby nie zabrudzić wyświetlacza. Powierzchnia ekranu jest nieco cofnięta w stosunku do reszty tylnej ścianki, więc monitor jest lekko schowany, co chroni go przed uszkodzeniami. Dodatkowo pokryto go odpornymi powłokami przeciwodblaskowymi, a technologia Clear Photo LCD Plus sprawia, że obraz niemal nie ciemnieje ani nie blaknie niezależnie od kąta pod jakim patrzymy - brawo!
Optyka
Niemal wszystkie Cyber-shoty są wyposażone w optykę firmowaną marką Carl Zeiss. Nie inaczej jest z N1. W tym wypadku mamy do czynienia z obiektywem Vario-Tessar o zakresie ogniskowych odpowiadającym przedziałowi 38-114 mm w małym obrazku (nominalnie: 7,9-23,7 mm) o zmiennym świetle F2.8-5.4. Jest to więc standardowy 3-krotny zoom najczęściej spotykany w tego typu aparatach. Szkoda, że zaczyna się od odpowiednika 38 mm, bo czasem jednak brakuje szerokiego kąta. Niektórzy przedstawiciele konkurencji oferują zresztą nawet ekwiwalent 28 mm.
Pamięć i zasilanie
8-megowy Cyber-shot N1 ma 26 MB pamięci wbudowanej. Można (a nawet trzeba) ją oczywiście rozszerzyć - kartami Memory Stick Duo i Memory Stick Pro Duo. Gniazdo nośników pamięci znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie komory akumulatora - chroni ją ta sama klapka, która raczej sama się nie otworzy. Za zasilanie odpowiada wydajny litowo-jonowy akumulator InfoLithium NP-BG1, który ładuje się ok. 330 minut (ładowarka w zestawie).
Łącza
Sony N1 ma tylko jedno gniazdo (niczym nie osłonięte, za to z blokadą), które odpowiada zarówno za podłączenie zewnętrznego zasilacza, jak i komunikację z komputerem za pomocą interfejsu USB (2.0, prędkość High-Speed) oraz przesył sygnału AV. W zestawie z aparatem znajdziemy wielofunkcyjny i dość komicznie wyglądający kabel z jedną wtyczką od strony kamery i wieloma końcówkami z drugiej (takie samo rozwiązanie jest stosowane w innych miniaturowych cyfrówkach marki Sony). Z jednej strony, wszystko mamy pod ręką (prawdziwe 3 w 1), ale z drugiej - jeśli taki kabel nam się zapodzieje, mamy prawdziwy kłopot, zwłaszcza ze zgrywaniem zdjęć na komputer. W ciągu kilku ostatnich lat wykształciły się dwa standardy końcówek kabli USB stosowanych w cyfrówkach i w razie potrzeby dość łatwo znaleźć zamiennik. Sony poszło swoją drogą i jeśli nie dysponujemy czytnikiem obsługującym standard Memory Stick Duo, lepiej pilnować przewodu z zestawu jak oka w głowie.
Zdjęcia aparatu
Uwaga - następna strona testu zawiera wieloklatkowe pliki GIF i może się nieco dłużej ładować. Prosimy o cierpliwość.
![Leica SL3 - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/3/8/5/d2FjPTg0MHgxLjUwMA==_src_227385-DY6A7500.jpg)
